
karanlığa, düşünsel dünyaya
çıkarsam bütün giysilerimi
kussam bütün kötülüklerimi
açılsa kapı, çıksam geceye
Beklesem yıldızsız aysız karanlıkta
hiç kimseyi
üşüsem
süpürsem görünmeyen yaprakları
yüreğimin sonbaharının
Sonra sana sığınsam
uyusam koynunda
olsam dudağında.
GezegenPia
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder